|
|
Pasmo CB to skrót od amerykańskiego sformułowania
Citizen Band. Citizen jest definiowane w słowniku
jako "a member of a State or Commonwealth",
czyli "członek stanu lub wspólnoty", a więc
po polsku obywatel. Band zaś, wśród wielu znaczeń,
zapisane jest jako "a range of frequencies or
wawelengths in a spectrum, esp. of radio frequencies".
Znaczy to "przedział częstotliwości lub długości
fal, zwłaszcza radiowych". Polskim określeniem
jest tu pasmo. Zatem Citizen Band to pasmo obywatelskie,
czyli użytkowane przez obywateli.
Historia CB jest równie ciekawa jak historia
krótkofalarstwa. W 1947 na specjalnym kongresie
w USA zaproponowano do tego celu zakres 460
- 470 MHz. W tamtych latach było to trudne technicznie
i drogie pasmo. Potem propozycja przeniosła
się właśnie na 27 MHz. Przepisy prawne sformułowano
jednak później, bo w 1958. Zanim ustalono zasady
jego użycia do korespondencji, legalnie można
było sterować modele. W 1959 składano miesięcznie
6000 wniosków, potem zaczęli używać CB kierowcy
ciężarówek. Był to początek powszechnego wykorzystania
do wzajemnej informacji kierowców. Dopiero w
połowie lat sześćdziesiątych pasmo obywatelskie
wkroczyło do Europy. W 1975 roku dopuszczono
je w RFN, gdzie można było używać 12 kanałów
i 0.5W.
|
|
W tym czasie w Polsce łączność obywatelska w praktyce
nie istniała. PIR (Państwowa Inspekcja Radiowa),
obecny URTiP dopuszczał ją traktując jak służbę
amatorską kat. IV. Nie było oczywiście egzaminów,
ale zezwolenie było ciężkie do uzyskania, a sprzęt
był najczęściej jednokanałowy i przypominał obecne
walkie-talkie. Dopiero w wyniku przemian nastąpiło
powszechne użycie rasowego sprzętu 27 MHz w naszym
kraju.
Obecny polski stan prawny zezwala na posiadanie
i używanie CB każdemu. Nie musi on zdawać żadnego
egzaminu, ani też posiadać jakichkolwiek kwalifikacji.
Z tego też tytułu jest to pasmo niestrzeżone. |
Na podstawie ogólnie
dostępnych materiałów. |
.::
Do góry
::. |
|